Zbudowany w 1912 roku Stadion Olimpijski w Berlinie, to jedna z niewielu budowli, które tak wyraziście odzwierciedlają historię XX-wiecznych Niemiec. Po raz pierwszy uległ on zniszczeniu w 1934, po raz drugi – podczas II Wojny Światowej. Ostatnie prace renowacyjne były utrudnione nie tylko ze względu na brak części planów obiektu z lat 30., ale również z powodu odnajdywanych w obrębie stadionu „reliktów” ostatniej wojny, takich jak np. odłamki bomb.
Odnowa oraz rozbudowa stadionu wymagała dokładnej renowacji oraz zachowania w pierwotnej postaci nawet najmniejszych płyt z granitu i piaskowca. Płyty będące elementami budowli mogły być wymienione na nowe lub odnawiane jedynie w bardzo ograniczonym zakresie.
Wszystkie płyty znajdujące się na stadionie ważą tyle, ile piramida o boku i wysokości ok. 42 metrów. Płyty ścienne tylko z dolnego poziomu zajmują 12 tys. m2, a płyty podłoża – 10 tys. m2. Każda z nich to bryła ręcznie obrabianego wapienia lub granitu o grubości do 20 cm.
Do ponownego, bezpiecznego i pewnego ułożenia wszystkich płyt po zakończeniu odnawiania powierzchni betonowych fachowcy zdecydowali się wykorzystać Ceresit CM 15 – zaprawę do mocowania marmuru.