W 2009 roku do Bankowego Arbitrażu Konsumenckiego wpłynęło 1.413 wniosków. To o 52% więcej niż w roku 2008 oraz najwięcej od czasu powołania do życia instrukcji Arbitra Bankowego. Niestety nadal znaczna cześć wniosków z powodów formalnych zostaje zwrócona klientowi lub odrzucona. Najczęściej skargi klientów na banki dotyczą kredytów, lokat i rachunków, a także kart bankowych. Średnia wartość przedmiotu sporu w roku 2009 wyniosła 5181 zł, średni czas rozpatrywania wniosku to 48 dni.
Do 31 grudnia 2009 roku Arbiter Bankowy wydał orzeczenia w 1.284 przypadkach (spośród wniosków złożonych w roku 2009), z tego na korzyść klienta i zakończonych ugoda -245, na korzyść banku –339, zakończonych zwrotem lub odrzuceniem wniosku –703.
Zakres merytoryczny wpływających wniosków przestawiał się w sposób następujący: rachunki i lokaty bankowe –194, kredyty bankowe –1.001, obrót płatniczy, w tym równego rodzaju karty bankowe –148, inne –70,
Z uwagi na dynamiczny rozwój akcji kredytowej banków w 2008 roku oraz spowolnienie gospodarcze w roku kolejnym, największy odsetek spraw stanowiły w 2009 roku spory dotyczące kredytów, w tym hipotecznych. W zakresie tych ostatnich, najczęstszymi przyczynami sporów były zaniedbania banków w zakresie prawidłowej realizacji umów: terminowej wypłaty transz, naliczania odsetek zgodnie z umową, nieuzasadnionego pobierania składki na ubezpieczenie, pobierania opłat, nieobniżania oprocentowania mimo zaistnienia przesłanek umownych.
Od połowy 2008 roku wyraźnie zmniejszyła się liczba skarg dotyczących sposobu i zakresu ubezpieczenia kredytów konsumenckich, co związane było m.in. z przygotowaniem przez ZBP „Rekomendacji dobrych praktyk na polskim rynku bancassurance w zakresie ubezpieczeń ochronnych powiązanych z produktami bankowymi”. Wzrosła natomiast liczba sporów związanych z zabezpieczeniami, w tym ubezpieczeniami kredytów hipotecznych.
W 2009 roku zdecydowanie spadła liczba skarg dotyczących lokowania środków w jednostki funduszy inwestycyjnych. Najczęstszym źródłem tego typu sporów była nieznajomość produktu przez klientów detalicznych, którzy lokują środki bez zapoznania się z istotą umowy i wynikającymi z niej zagrożeniami. Odnotować należy, iż większość banków należycie informowała swoich klientów o zasadach lokowania i ryzykach oraz dostarczała niezbędne materiały informacyjne.
Nadal utrzymuje się tendencja konsumentów w postrzeganiu roli Związku Banków Polskich jako instytucji nadzorczej dla banków oraz rozszerzające pojmowanie zadań Arbitra Bankowego. Poza normalną procedurą rozstrzygania sporów, wiele osób pragnie zasięgnąć rady u Arbitra w konkretnych sprawach, zwłaszcza przed zawarciem umowy kredytowej z bankiem lub też przedstawić swój pogląd dotyczący działalności banków w formie rozmowy telefonicznej. Ilość takich kontaktów nadal znacząco przewyższa liczbę składanych formalnych wniosków.
Bankowy Arbitraż Konsumencki (BAK) rozpoczął swoja działalność w dniu 1 marca 2002 roku. W lutym 2006 roku skończyła się pierwsza kadencja Arbitra, w związku z czym Zarząd Związku Banków Polskich powołał ponownie Panią Katarzynę Marczyńska na stanowisko Arbitra bankowego na okres kolejnej kadencji. Do Bankowego Arbitrażu Konsumenckiego należą obecnie wszystkie banki członkowie ZBP oraz te banki spółdzielcze nie zrzeszone w Związku, które wyraziły wole współpracy z BAK. Bankowy Arbitraż Konsumencki współpracuje w ramach Biura Związku Banków Polskich z Zespołem Ochrony Konsumenta i Rozwoju Rynków Finansowych. Koszty funkcjonowania Bankowego Arbitrażu Konsumenckiego pokrywane są w całości przez banki-członków Związku Banków Polskich.
Źródło: Związek Banków Polskich