Godzi się zatem przypomnieć, że wcześniejszymi publikacjami, w których ta sama autorka w nieprawdziwy sposób opisywała system SKOK, zajmują się zarówno Sąd Okręgowy w Warszawie, jak i Prokuratura Okręgowa w Gdańsku. W pierwszym przypadku chodzi o proces o zniesławienie i naruszenie dóbr osobistych, jaki poszkodowani w artykule wytoczyli autorce tekstów. W drugim Prokuratura bada m.in. sprawę tak zwanego „czarnego PR”, który działa na szkodę Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych. Raz jeszcze odnosząc się do zarzutów, jakie pojawiły się w kolejnym tekście o SKOK w tygodniku „Polityka” informujemy, iż w związku z tym przygotowane zostało sprostowanie, które w trybie związanym przepisami prawa trafi do redakcji tegoż tygodnika jeszcze w tym tygodniu. Pragnę w tym miejscu poinformować, że sprostowania były wysyłane przez Kasę Krajową także po wcześniejszych tekstach publikowanych na temat SKOK w tygodniku „Polityka”. Żadne jednak nie zostało opublikowane. Dlatego pozwalam sobie poinformować Państwa tą drogą, iż:
1. Nieprawdą jest, że władze Kasy Krajowej decydują „(…) ile kto może kupić udziałów” [w Kasie Krajowej]. Zgodnie bowiem z § 10 ust. 2 Statutu Kasy Krajowej członek może posiadać większą liczbę udziałów (…). Stosowanie zaś do § 10 ust. 4 zd. drugie Statutu Kasy Krajowej odmowa przyjęcia deklaracji w przedmiocie wniesienia dodatkowych udziałów może nastąpić wyłącznie w wypadku, gdy wniesienie dodatkowych udziałów nastąpiłaby z naruszeniem obowiązujących przepisów lub postanowień Statutu. Odmowa objęcia udziałów w Kasie Krajowej uzależniona jest zatem od wystąpienia obiektywnych przesłanek, co wyklucza jakąkolwiek uznaniowość Zarządu Kasy Krajowej w tym zakresie. Co więcej, nie miało nigdy miejsce zdarzenie, aby Zarząd Kasy Krajowej odmówił przyjęcia jakiejkolwiek deklaracji w przedmiocie wniesienia dodatkowych udziałów.
2. Nieprawdą jest, że Kasa Krajowa stosuje mechanizm mający eliminować członków władz kas, polegający na fałszywym ich oskarżaniu przed organami ścigania. Zawiadamianie organów ścigania o przestępstwach popełnionych przez władze kas jest obowiązkiem Kasy Krajowej, zaś słuszność ocen dokonywanych przez nią w omawianym zakresie potwierdzają działania Prokuratur Rejonowych.
3. Nieprawdą jest, że przyczyną odwołania zarządu SKOK im. Św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku były inne okoliczności, aniżeli dotyczące nieprawidłowości jego działania. Zostały one [nieprawdłości] potwierdzone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku – Północ z dnia 25 sierpnia 2005 r., zgodnie z którym trzy osoby z zarządu SKOK zostały skazane m.in. na kary pozbawienia wolności.
4. Kasa Krajowa nie stosowała i nie stosuje wobec członków Stowarzyszenia Odnowy Spółdzielczości – informatorów red. Bianki Mikołajewskiej jakichkolwiek działań sprzecznych z prawem lub dobrymi obyczajami. Dla jasności należy zauważyć, że wobec trzech z nich, w tym wobec wymienionego w tekście Zenona Baszczyńskiego, Prokuratury wniosły akty oskarżenia.
5. Nie jest prawdą, że wysokość czynszów najmu stosowanych przez Fundację na Rzecz Polskich Związków Kredytowych w stosunkach z podmiotami SKOK są wyższe od wolnorynkowych. Wysokość czynszów najmu, a także zasady ich płatności, nie były nigdy kwestionowane przez Urzędy Kontroli Skarbowej oraz biegłych sądowych. Co więcej, nie jest nam wiadome, aby wysokość czynszów najmu, a także zasady ich płatności, stosowanych przez inne podmioty systemu SKOK była kiedykolwiek kwestionowana.