W szczegółowym określeniu grupy docelowej mBank oparł się na badaniu segmentacyjnym przeprowadzonym przez agencję EEI Market Research. Dokonana analiza wskazała na trzy grupy, tj.: zamożni/stabilni, internauci/komórkowcy (posługujący się nowoczesnymi technologiami) oraz studenci. Analizując wybrane grupy, stworzono portret psychograficzny potencjalnego klienta mBanku, który zawierał takie cechy, jak: otwartość na nowości, dążenie do sukcesu (materialnego i niematerialnego), aktywność.
Dla powodzenia rynkowego mBanku kluczowe znaczenie miała kwestia wiarygodności banku. Zdecydowano, że ten efekt uzyska się przez bezpośrednie odwołanie się do firmy matki – BRE Banku S.A. Badanie liczebności grupy docelowej (TGI) wykazało, że klienci wirtualnego banku to maksymalnie 1-2 proc. populacji, co powodowało konieczność precyzyjnego doboru kanałów komunikacyjnych działań reklamowych i Public Relations do stylu życia grupy docelowej. W początkowym okresie działania Public Relations miały charakter wspomagający do promocyjnych, mających na celu zbudowanie wizerunku nowopowstającego banku. Wszystkie te działania szybko przyniosły efekt w postaci dobrej znajomości marki mBanku. Po trzech miesiącach od rozpoczęcia kampanii reklamowej – w próbie reprezentatywnej dla całości populacji o mBanku słyszało 18 proc. badanych. Wg badań Demoskopu śród osób z wyższym wykształceniem aż 45 proc. znało markę. Po dziewięciu miesiącach – marka mBank była znana połowie badanych „yuppies” (właściciele firm, managerowie, osoby o wysokich zarobkach) oraz większości, tj. 61 proc. (wspomagana świadomość marki) potencjalnych klientów (studenci i młodzież pracująca).
[1] http://www.brief.pl/index.php?action=901&now_id=675&id_forum=810
[2] Effie 2001, Marketing Serwis, Grudzień 2001