Twoje dziecko chce dorobić w wakacje do kieszonkowego? Jeśli jest małoletnie, nie przyjmuj go do pracy w swojej firmie. Nie warto tego robić, bo jego wynagrodzenia nie będzie można zaliczyć do kosztów podatkowych.
Zatrudnianie rodziny w firmie osoby fizycznej reguluje art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci. Zakaz ten dotyczy również działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej. W tym przypadku nie zalicza się do kosztów podatkowych wartości pracy małżonków i małoletnich dzieci wspólników.
Jeśli zatem dziecko jest małoletnie, wydatki poniesione przez rodzica-przedsiębiorcę na jego wynagrodzenie nie zmniejszą firmowego podatku. Kwoty te nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych.
Nie ma kosztów – jest wyższy podatek
Brak możliwości zaliczenia do kosztów takich kwot oznacza, że w przypadku zatrudnienia na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej małoletniego dziecka, wypłata wynagrodzenia na jego rzecz nie pomniejszy dochodu do opodatkowania przedsiębiorcy. Z drugiej strony wypłata wynagrodzenia spowoduje powstanie przychodu do opodatkowania po stronie osoby zatrudnionej, co oznacza obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy oraz ewentualnie obowiązki w zakresie ubezpieczeń społecznych.
Inaczej jest w przypadku dziecka pełnoletniego
Podejmując więc decyzję o zatrudnieniu dziecka trzeba dobrze rozważyć, czy nam się to opłaca. Z punktu widzenia optymalizacji podatkowej warto raczej poszukać małoletniemu dziecku pracy u innego przedsiębiorcy, bo ten będzie miał możliwość rozliczenia kosztów z tego tytułu, a u siebie zatrudnić… dziecko pełnoletnie. W tym przypadku ustawa o PIT nie wprowadza żadnych ograniczeń. Takie dziecko może być więc zatrudnione w rodzinnej firmie, a jego pensja zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.
Joanna Szlęzak-Matusewicz, Tax Care
Źródło: Tax Care