Prezydent podpisał ustawę podwyższającą składkę rentową po stronie pracodawcy. PKPP Lewiatan rozumie konieczność równoważenia funduszu rentowego, jednak podniesienie składki rentowej uważa za złe rozwiązanie, jeżeli rząd nie zaproponuje innych rozwiązań, które usprawnią funkcjonowanie polskiego rynku pracy.
Równoważeniu funduszu rentowego powinno towarzyszyć wydłużenie obowiązywania niektórych przepisów z ustawy antykryzysowej. Nie można przy tym odchodzić od zapowiedzianych podczas expose premiera deklaracji dotyczących dalszej likwidacji przywilejów emerytalnych.
Zwiększenie pozapłacowych kosztów pracy zmniejsza konkurencyjność polskich przedsiębiorstw i ich skłonność do zatrudniania, co może mieć negatywne skutki dla gospodarki i rynku pracy. Bez wątpienia należy też liczyć się ze wzrostem szarej strefy, którą w ostatnich latach udało się już nieco ograniczyć. Szukanie pieniędzy dla budżetu przez podnoszenie kosztów pracy może tę pozytywną tendencję odwrócić.
Pozapłacowe koszty pracy, których składka rentowa jest częścią, uznawane są przez przedsiębiorstwa z sektora MSP za jedną z najpoważniejszych barier w ich rozwoju – twierdzi tak prawie 70% firm, i pozycjonuję tę barierę na 3. miejscu na liście ograniczeń dla rozwoju („Monitoring kondycji sektora MSP 2010-2012”, PKPP Lewiatan, badanie finansowane z EFES). Podwyższenie składki rentowej zwiększy koszty przedsiębiorstw o około 7 mld zł rocznie, o ile nie zostanie częściowo zrównoważone przez spowolnienie wzrostu wynagrodzeń. Aby uniknąć osłabienia ich konkurencyjności, rząd powinien obniżyć o podobną kwotę koszty obowiązków administracyjnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jest to wykonalne, ponieważ całość kosztów administracyjnych sięga obecnie 78 mld zł, a znaczna ich część jest nieuzasadniona.
Jeżeli decydujemy się na podnoszenie składek, musi to być element szerszych reform. Nie można zwiększać obciążeń pracodawców i poszukiwać oszczędności w ich kieszeniach, bez budowania nowego, bardziej wydolnego systemu świadczeń. Rząd powinien zatem rozpocząć prace nad zmianami, które ograniczą możliwości korzystania z rent rodzinnych przez osoby w wieku produkcyjnym 20-64 lata (30 proc. ogółu osób pobierających renty rodzinne). Konieczne jest również dostosowanie systemu rentowego do nowego systemu emerytalnego. Dotychczasowe zasady przyznawania rent z tytułu niezdolności do pracy powodują nadmierne obciążenie podatkowe osób pracujących. Bez proponowanych zmian, osoba przechodząca na emeryturę po 30 latach pracy będzie dostawała mniej niż osoba, który po 10 latach odejdzie na rentę dofinansowywaną przez podatników.
Negatywne skutki podniesienia składki rentowej zniweluje też wprowadzenie do Kodeksu pracy wybranych przepisów ustawy antykryzysowej. Dzięki, np. wydłużeniu okresu rozliczeniowego, firmy będą mogły dostosować się do przewidywanych zmian i zamiast ograniczać zatrudnienie, pozostawią je na dotychczasowym poziomie, efektywniej dysponując zasobami pracy.
Źródło: Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan