Rozszerza się nielegalny handel lokalami TBS-ów

TBS zawiera z nią nową umowę najmu. Za odstąpienie lokalu osoba trzecia uiszcza na rzecz poprzedniego najemcy określoną między stronami kwotę. Nierzadko są to kwoty rzędu kilkudziesięciu tysięcy złotych, zdarza się również, że przekraczają 100 tysięcy złotych – mówi Stanisław Trociuk, zastępca rzecznika praw obywatelskich.

Mieszkanie za grosze

Tym sposobem osoby zainteresowane własnym M mogą nabyć prawo do lokalu, płacąc 49 tys. zł za 64-metrowe mieszkanie w Bielsku-Białej, czy 200 tys. zł za 95-metrowe mieszkanie w Nowym Sączu. Dobrze zlokalizowane mieszkanie w nowym budownictwie można kupić w stolicy nawet za 2,5 tys. zł za mkw. To nie żart, ale informacje zaczerpnięte prosto z ogłoszeń zamieszczanych przez posiadaczy partycypacji w TBS-ach, którzy bez wahania ogłaszają się w prasie i internecie.

Zdaniem rzecznika przyczyną jest fakt, że ustawa o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego zawiera lukę, która pozwala na handel lokalami w TBS-ach. Brakuje w niej uregulowania, które: zakazywałoby przenoszenia praw i obowiązków wynikających z umowy partycypacji w TBS, nakazywałoby uzyskanie od TBS-u zgody na dokonanie cesji przysługujących najemcy praw bądź ustanawiałoby pierwszeństwo TBS w przejęciu lokalu. Przepisy stanowią jedynie, iż TBS jest zobligowany do zweryfikowania przyszłego najemcy pod kątem spełniania wymagań określonych w przepisach, czyli legitymowania się odpowiednimi dochodami i nieposiadania tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego w tej samej miejscowości.

Trzeba sprawdzić umowę

Zainteresowanym nie przeszkadza nawet to, że korzystając z oferty nabycia partycypacji nie stają się pełnoprawnymi właścicielami nieruchomości, lecz jedynie najemcami z praktycznie nieograniczonym prawem do korzystania z lokalu.

Jakich budynków TBS dotyczy przede wszystkim handel mieszkaniami ? Jak radzą sobie niektóre z TBS-ów z nieuczciwymi kontrahentami? Dla kogo przede wszystkim proceder jest krzywdzący ?

Adam Makosz

Więcej: Gazeta Prawna 5.01.2009 (2) – str.8