Konfederacja Pracodawców Polskich zwraca uwagę na zbyt wąski katalog przepisów, które nie upoważniają do upadłości konsumenckiej. Jest to tym dotkliwsze, że uczestnikiem postępowania upadłościowego będzie podmiot nieprofesjonalny. W art. 4913 kwestia zdolności kredytowej ma charakter ekonomiczny i podlega każdorazowej ocenie przez podmiot udzielający pożyczki lub kredytu. Znalazło się tu także błędne określenie negatywnych przesłanek ogłoszenia upadłości konsumenckiej.
Zdaniem KPP, katalog przyczyn rozwiązania stosunku pracy wykluczających ogłoszenie upadłości konsumenckiej powinien być rozszerzony o sytuacje, w których dochodzi do tego z winy dłużnika. Uzależnienie ogłoszenia upadłości od prawomocnego uznania czynności prawnej dłużnika za czynność dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli (art. 4913 ust. 2 pkt 4), jest w praktyce niewykonalne. Dopóki nie istnieje rejestr takich zdarzeń (potwierdzonych przez sąd), nie będzie możliwe rozstrzygnięcie sporu na wokandzie.
Zbyt surowa wydaje się sankcja umorzenia postępowania upadłościowego z art. 4914, grożąca za niewskazanie całego majątku dłużnika lub niewydanie przez niego niezbędnych dokumentów. Termin „niezbędne dokumenty” jest zresztą niejednoznaczny. Według ekspertów KPP, rozwiązaniem, które w większym stopniu chroniłoby interesy wierzycieli, byłoby przyjęcie instytucji wyjawienia majątku według zasad przewidzianych w Kodeksie postępowania cywilnego.
Określony w art. 49110 w ust. 1 tryb zmiany postanowienia o planie spłat wierzycieli powinien, w opinii ekspertów KPP, dopuszczać taką możliwość jedynie po przeprowadzeniu rozprawy.
KPP popiera przyznanie wierzycielowi uprawnienia do występowania z wnioskiem o rozstrzyganie wątpliwości dotyczących masy upadłości, zawarte w art. 4915.
W projekcie ustrzeżono się kolizji uregulowań kwestii małżeńskiej wspólnoty majątkowej z obowiązującymi przepisami prawa. KPP ma nadzieję, że po dokonaniu niezbędnych korekt, ze szczególnym uwzględnieniem ww. uwag, znowelizowana ustawa pozwoli na szybkie wprowadzenie do polskiego systemu prawa instytucji upadłości konsumenckiej. KPP zwraca jednak uwagę, że nowela powinna mieć wyczerpujące i zrozumiałe uzasadnienie, spełniające nie tylko podstawowe wymagania natury formalnej, ale stanowiące również o wiedzy i intencji ustawodawcy.