Związek Banków Polskich opracował raport na temat trwałego nośnika. Środowisko proponuje trzy warianty rozwiązania kwestii archiwizacji danych. Każdy z nich przewiduje zamieszczenie dokumentów poza bankiem – u zaufanej trzeciej strony.
Nad rozwiązaniem kwestii trwałego nośnika bankowcy debatują już od wielu miesięcy. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumenta wymaga bowiem, by dokumenty przekazywane klientom zapisane były na trwałym nośniku, a nie jedynie w systemach bankowości elektronicznej. Zdaniem UOKiK banki mogą bowiem ingerować w takie dokumenty i jednostronnie zmieniać ich treść. Z tego właśnie względu BZ WBK czy Raiffeisen Polbank wysyłały niedawno informacje o zmianach w cenniku na płytach CD.
Być może pamiętacie, jak na początku ubiegłego roku pisałem o pierwszych pomysłach związanych z rozwiązaniem problemu trwałego nośnika. Wówczas w kuluarach mówiono m.in. o stworzeniu specjalnej zewnętrznej platformy do przechowywania dokumentów. Dziś część z tych pomysłów zaczyna się powoli krystalizować. Bankowcy stawiają na rozwiązania oparte o blockchain, ale nie tylko.
Zarząd Związku Banków Polskich opracował„Raport – Trwały Nośnik Informacji. Rozwiązanie Sektorowe”. W dokumencie znajdują się trzy propozycje, które zostały przygotowane przez środowisko bankowe we współpracy z Krajową Izbą Rozliczeniową i Biurem Informacji Kredytowej. Rozwiązania te określono mianem tzw. rozwiązań sektorowych. Zostało ono przewidziane w trzech wariantach:
- Wariant I – Pieczęć elektroniczna oraz przechowywanie dokumentów w zewnętrznym wobec banku archiwum umieszczonym u zaufanej trzeciej strony.
- Wariant II – Technologia blockchain Hyperledger Fabric (HLF) w wersji open source oraz przechowywanie dokumentów w zewnętrznym wobec banku archiwum umieszczonym u zaufanej trzeciej strony.
- Wariant III – Technologia blockchain w wersji kontrolowanej przez bankową spółkę infrastrukturalną oraz przechowywanie dokumentów w zewnętrznym wobec banku archiwum umieszczonym w rozproszonej księdze głównej (DLT).
Każdy z tych wariantów miałby zapewnić klientowi dostęp do przesyłanych przez bank informacji w niezmienionej postaci z poziomu bankowości internetowej. Archiwum znajdowałoby się jednak poza bankiem. Dostęp do niego byłby dla klienta możliwy za pośrednictwem niezależnej od banku tzw. zaufanej trzeciej strony. Rolę zaufanej trzeciej strony pełniłaby bankowa spółka infrastrukturalna (Biuro Informacji Kredytowej S.A. lub Krajowa Izba Rozliczeniowa S.A.) albo inny podmiot będący dostawcą usług zaufania.
Raport został przekazany przez Związek Banków Polskich prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, jak również przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego. Teraz związek czeka na opinie UOKiK i KNF.
Wyżej wymienione warianty nie obejmują wszystkich możliwych do zastosowania technologii. ZBP nie wyklucza zaimplementowania przez poszczególne banki innych rozwiązań, w szczególności opartych na technologii WORM (Write Once, Read Many, czyli – zapisz raz, odczytuj wiele razy).