Jury pod przewodnictwem Beaty Tyszkiewicz przyznało ją Artystce za wybitne osiągnięcia artystyczne- wokalne, reżyserskie i pedagogiczne oraz wytrwałą promocję muzyki polskiej w świecie.
„Złote Berło” to przyznawana od 1999 roku przez Fundację Kultury Polskiej i Bank Millennium nagroda artystyczna dla wybitnych twórców kultury polskiej. Nagroda przyznawana jest za „najpełniej rozumianą twórczość intelektualną pojedynczego człowieka lub zbiorowości, grupy twórców, organizacji społecznej, instytucji artystycznej, ruchu kulturalnego czy naukowego”.
Bank Millennium jest fundatorem nagrody „Złotego Berła” oraz sponsorem towarzyszących jej wydarzeń artystycznych od jej ustanowienia. Jej laureatami w poprzednich latach byli: Jerzy Giedroyć, Wojciech Kilar, Stanisław Lem, Roman Polański, Ewa Podleś, Sławomir Mrozek, Janusz Gajos i Tadeusz Różewicz.
Co roku, zgodnie z regulaminem nagrody, Laureat nagrody nominuje do nagrody tzw. „Małego Berła” wybitnie uzdolnionego twórcę młodego pokolenia. Tegoroczna laureatka Maria Fołtyn postanowiła wyróżnić utalentowanego tenora Rafała Bartmańskiego.
Wręczenie „Złotego Berła” odbędzie się w dniu 26 września 2007 roku o godz. 19.30 w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. Pogram wieczoru wypełni specjalnie przygotowane wystawienie „Śpiewnika domowego Pana Stanisława Moniuszki” w aranżacji Krzysztofa Herdzina z udziałem artystów operowych i gwiazd muzyki rozrywkowej. Relację z wydarzenia wkrótce będzie można zobaczyć na antenie TVP2.
Udział Banku w stworzeniu i kreowaniu nagrody „Złote Berło” jest konsekwencją jego wieloletniego zaangażowania we wspieranie inicjatyw artystycznych z kręgu kultury wysokiej, a sama nagroda „Złotego Berła” jest jednym z najważniejszych wyróżnień w Polsce za działalność kulturalną.
Maria Fołtyn jest wybitną śpiewaczką operową, reżyserem i pedagogiem. Jej głos jest jednym z najpiękniejszych sopranów w historii polskiej sceny. Studia wokalne odbywała w Katowicach, Gdańsku i Warszawie. Ukończyła też wydział reżyserii w PWST w Warszawie. Debiutowała w roku 1949 rolą Halki w operze Stanisława Moniuszki pod tym samym tytułem. Do roku 1962 była solistką Opery w Warszawie, a latach 1962-65 w Lipsku ( Niemcy). Od roku 1967 była solistką Teatru Wielkiego w Łodzi.
Po zakończeniu kariery śpiewaczki zajęła się reżyserią operową. Zyskała światowa sławę dzięki wystawieniom oper Stanisława Moniuszki na największych scenach świata: („Halka” po hiszpańsku, turecku, japońsku, portugalsku, angielsku) oraz inscenizacji oper innych polskich i światowych twórców. To właśnie ta działalność sprawiła, iż od wielu lat jest jednym z najbardziej znanych popularyzatorów kultury polskiej na świecie.
Przez 20 lat (1978-1998) była dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie Zdroju. W Warszawie założyła Towarzystwo Miłośników Moniuszki oraz powołała Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Stanisława Moniuszki (1992 – konkurs odbywa się co 3 lata), którego jest jurorem i dyrektorem.