Postawione w tytule pytanie dotyczy nie metra jako podstawowej jednostki długości, ale metra powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i domu jednorodzinnego. Jak pokazuje praktyka pod tą samą nazwą mogą kryć się bowiem różne wartości.
Przez lata były z tym problemy, a mkw. powierzchni użytkowej niekoniecznie musiał oznaczać tyle samo w każdym przypadku. Wszystko za sprawą obowiązywania dwóch norm: z 30 czerwca 1970 roku (PN-70/B-02365), oraz z 28 października 1997 roku (PN-ISO 9836:1997). W zależności od wybory konkretnej techniki obmiaru różnice mogły sięgać nawet kilkunastu procent powierzchni, a to przecież od niej w dużej mierze zależy cena nieruchomości. Tego rodzaju sytuacje rodziły szereg komplikacji i nierzadko prowadziły wręcz do konfliktów między deweloperem a nabywcą lokalu.
Na szczęście to już przeszłość. W nowobudowanych budynkach będzie stosowana wyłącznie nowsza norma. Od 29 kwietnia br. obowiązuje bowiem rozporządzenie ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (DzU z 27 kwietnia br., poz. 462). Jego zadaniem jest uporządkowanie przepisów, dotyczących reguł obliczania powierzchni użytkowej budynków i lokali mieszkalnych.
Wspomniane rozporządzenie wprowadza jednoznaczne reguły obliczania powierzchni na podstawie Polskiej Normy z 1997 r. obowiązujące dla budynków nowobudowanych, a także dla nadbudowy, rozbudowy, przebudowy i zmiany sposobu użytkowania w już użytkowanych budynkach, jeżeli zasady normy PN-ISO 9836:1997 były stosowane w tych budynkach przed 29 kwietnia 2012 r.
Wiemy już która norma powinna zostać zastosowana. Warto więc poznać obowiązujące w niej zasady.
|
Zasady normy PN-ISO 9836:1997 |
|
pomiaru dokonuje się na poziomie podłogi w stanie całkowicie wykończonym |
|
do powierzchni mieszkania nie dolicza się wnęk w ścianach o powierzchni powyżej 0,1 mkw. |
|
powierzchnie zewnętrzne niezamknięte ze wszystkich stron, dostępne z danego pomieszczenia (balkony, loggie, tarasy itp.) dolicza się do jego powierzchni (mieszkania, lokalu użytkowego), wykazując oddzielnie: powierzchnie nienakryte (balkony, tarasy), powierzchnie nakryte (loggie) |
|
dokładność pomiarów i obliczeń powierzchni do 0,01 mkw. |
|
Powierzchnia pomieszczenia ze skośnym sufitem liczy się w całości, zgodnie z powierzchnią jego podłogi ale dzieli się ją na dwie części: powyżej i poniżej 1,9 mkw. (może być zaliczona tylko do powierzchni pomocniczej) |
|
Opracowanie: Dział Badań i Analiz firmy Emmerson S.A. |
Wspomniane w artykule rozporządzenie wreszcie rozstrzyga jak mierzyć powierzchnię użytkową w nowobudowanych budynkach. Na tego rodzaju działania najlepszym podsumowanie wydają się być słowa „lepiej późno niż wcale”.
Źródło: Emmerson S.A.