Poprzednią wersję programu BRE.info (pierwszy polski, korporacyjny czytnik kanałów informacyjnych RSS) BRE Bank wprowadził na rynek w kwietniu 2006 r.
BREinfo 2.0, w odróżnieniu od innych dostępnych w Internecie rozwiązań, łączy w sobie funkcje czytnika kanałów informacyjnych (RSS) oraz czytnika podcastów*. Zapewnia łatwy i bezpośredni dostęp zarówno do informacji tekstowych, jak i w formie przekazu audio.
BREinfo 2.0 jest w pełni funkcjonalną wersją programu. Nie nakłada żadnych ograniczeń, nie zmusza do oglądania niechcianych treści czy reklam. Użytkownicy mogą dowolnie kształtować listę subskrybowanych kanałów RSS i podcastów, w tym usuwać te predefiniowane. Czytnik BREinfo 2.0 umożliwia także obsługę kanałów informacyjnych wymagających bezpiecznej autoryzacji.
Czytnik BREinfo 2.0 w praktyce sprawia, że wybrane informacje same, w nieinwazyjny sposób docierają na pulpit komputera użytkownika w kilka chwil po ich opublikowaniu w wybranym kanale informacyjnym.
W postaci kanałów informacyjnych RSS oraz podcastów BRE Bank udostępnia informacje w: centrum prasowym (http://media.brebank.pl/getPR.po?tc=rss20&a=986&enc=UTF) oraz na stronach internetowych BRE Banku w sekcjach:
Serwis ekonomiczny BRE Banku: http://www.brebank.pl/rss/bre_announcements.xml
Realacje Inwestorskie: http://www.brebank.pl/rss/bre_investor_relations.xml
Aktualności BRE Banku: http://www.brebank.pl/rss/bre_news.xml
Czytnik kanałów informacyjnych BREinfo 2.0 jest programem bezpłatnym. Można go pobrać ze stron centrum prasowego Grupy BRE Banku pod adresem http://media.grupabrebanku.pl oraz poszczególnych spółek.
***
Podcasting, podcast – forma internetowej publikacji dźwiękowej, najczęściej w postaci regularnych odcinków, z zastosowaniem technologii RSS do plików dźwiękowych. Nazwa wzięła się z połączenia słów iPod – odtwarzacz muzyczny firmy Apple i broadcast (z ang. transmisja, przekaz).
RSS (Really Simple Syndication) – format zapisu danych oparty na standardzie XML (ang. Extensible Markup Language), wykorzystywany do agregowania wiadomości oraz innych treści udostępnianego w Internecie, którego cechą wspólną jest możliwość wyodrębnienia struktury dokumentu. Najczęściej stosowany jest do przekazywania nagłówków wiadomości i wymiany informacji pomiędzy serwisami internetowymi.