Telepraca i freelancing to nowoczesne formy zatrudnienia, które powstały w odpowiedzi na dynamiczny rozwój rynku pracy, napędzany przez postęp w dziedzinie nowych technologii. Pojęcia te – choć dobrze znane na świecie – w Polsce wciąż budzą wiele wątpliwości, zwłaszcza na gruncie prawnym.
Wyniki sondy przeprowadzonej wśród internautów na stronie www.telepraca.gov.pl wskazują, że zaledwie 41% ankietowanych dostrzega różnicę między telepracownikami a freelancerami i wie, że nie są oni zatrudniani w oparciu o takie same zasady, wynikające z prawa pracy.
*Badanie zostało zrealizowane za pomocą sondy na www.telepraca.gov.pl w okresie 9.08.2011 – 26.09.2011
Freelancer, czyli osoba pracująca bez etatowej umowy o pracę, realizuje projekty na zlecenie w określonym przedziale czasowym. Do profesji szczególnie popularnych wśród freelancerów należą: fotografia, dziennikarstwo, copywriting, tłumaczenia, grafika, informatyka, malarstwo czy consulting oraz inne zawody związane z pracą twórczą. Nie oznacza to bynajmniej, że tego typu działalności nie można prowadzić w modelu telepracy. Wręcz przeciwnie – telepraca daje znacznie szersze możliwości zatrudniania pracowników zdalnych na niemal każdym szczeblu i o różnej specjalizacji branżowej – od kadry administracyjnej, przez księgowość, specjalistów IT i grafików, po osoby zajmujące się sprawami kadrowymi firmy, marketingiem czy PR’em. Z kolei taka forma zatrudnienia pozwala pracodawcy na oszczędności w prowadzeniu biura na poziomie 30-40%.
Podstawową różnicą między zatrudnieniem na zasadzie telepracy i freelancingu jest umowa, jaką związani są pracownicy. Do końca 2006 roku osoby zatrudnione w firmach, które swoje obowiązki wykonywały poza siedzibą przedsiębiorstwa, mogły być zatrudnione w ramach różnego rodzaju umów: o pracę, zlecenie czy dzieło. W 2007 roku w Kodeksie Pracy zdefiniowany został nowy termin – telepraca.
Zgodnie z artykułem 675 Kodeksu Pracy – telepraca, to każdy rodzaj pracy wykonywany poza tradycyjnym miejscem zatrudnienia, którego wyniki dostarczane są do pracodawcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Z tego względu telepracownicy posiadają identyczne prawa i obowiązki, jak inne osoby pracujące w trybie stacjonarnym. Oznacza to, że osoby pracujące w trybie zdalnym mają takie samo prawo do warunków zatrudniania, dni wolnych, szkoleń, podnoszenia kwalifikacji zawodowych i awansu. Telepracowników obowiązuje ponadto przestrzeganie zasad BHP.
Umowa zawierana z telepracownikiem powinna obejmować wszystkie elementy tradycyjnej umowy o pracę (rodzaj wykonywanej pracy, wysokość wynagrodzenia, termin rozpoczęcia pracy, warunki wykonywania pracy poza siedzibą przedsiębiorcy oraz sposób korzystania ze środków komunikacji elektronicznej). Ponadto umowa ta powinna precyzować, kto jest bezpośrednim przełożonym telepracownika, a także z czyjego sprzętu będzie korzystał pracownik – prywatnego czy też wypożyczonego przez firmę.
W odróżnieniu od telepracowników, freelancerzy zazwyczaj zakładają własną działalność gospodarczą lub są zatrudniani w oparciu o umowy cywilno-prawne, przy czym treść umowy nie definiuje miejsca, z którego pracownik wykonuje swoje obowiązki. Do podjęcia tego rodzaju pracy większość osób motywuje brak przełożonego i związane z tym poczucie niezależności, a także perspektywa wysokich zarobków. Wolni strzelcy muszą się jednak liczyć z samodzielnym płaceniem składek ZUS, prowadzeniem obowiązków księgowych, a także z niepewnością zawodową.
Zatem różnice między telepracą i freelancingiem są bardzo wyraźne. Obie formy mają swoje wady i zalety, ważne by decyzję o zmianie formy zatrudnienia podejmować na podstawie gruntownej analizy i znajomości tematu.
„Telepraca – nowa forma organizacji pracy w przedsiębiorstwach”
Telepraca to elastyczna forma zatrudnienia na odległość, która cały czas zyskuje na popularności. Sprzyja temu usługa realizowana na zlecenie Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, która będzie trwać do lutego 2012 roku.
Usługa ma na celu popularyzację zatrudnienia telepracowników przez polskich przedsiębiorców. W ramach działań na terenie całej Polski trwają dofinansowane szkolenia, w których weźmie udział, co najmniej 2000 właścicieli i pracowników mikro, małych i średnich przedsiębiorstw, świadczone są również usługi doradcze. Usługa „Telepraca nowa forma organizacji pracy w przedsiębiorstwach”, realizowana w ramach projektu „Ogólnopolski program promocji i szkoleń dla przedsiębiorców Telepraca II” jest dofinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Źródło: GENESIS PR