Podatnicy obliczający zobowiązanie podatkowe wobec organu podatkowego na podstawie, uzyskanej w skutek transakcji sprzedaży, marży zobligowani są do wystawiania faktury określanej jako faktura VAT–marża. Jest to specyficzny rodzaj dokumentu poświadczającego zaistnienie zdarzenia gospodarczego, z którym wiąże się wiele uproszczeń, ale także wiele niedogodności.
Podatnicy, którzy w ramach swojej działalności gospodarczej świadczą usługi, a także dokonują dostaw towarów używanych, antyków, dzieł sztuki oraz przedmiotów kolekcjonerskich mogą być opodatkowani na zasadach specjalnych i wystawiać z tytułu sprzedaż tzw. faktury VAT-marża. Jest to specyficzny rodzaj dokumentu pozwalający na dokonanie obliczenia wysokości zobowiązania wobec fiskusa na podstawie uzyskanej ze sprzedaży towarów lub świadczeń marży.
Marża podstawą opodatkowania
W myśl ustawy o podatku od towarów i usług, za marżę uznaje się różnicę pomiędzy kwotą należności, do której zapłaty zobowiązany jest nabywca dóbr lub usług, a ceną nabycia, pomniejszoną o wartość podatku. Podatnik powinien pamiętać, że ten sposób rozliczania VAT pozwala sprzedawcy na odprowadzenie podatku od uzyskanej marży, z drugiej strony pozbawiając go możliwości odliczenia podatku z faktur dotyczących zakupu towarów.
Mniej danych na fakturze VAT-marża
Warto podkreślić, że faktura VAT-marża różni się od standardowych dokumentów poświadczających dokonanie sprzedaży. W myśl rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, fakturę tę wyróżnia ograniczony zakres wymaganych danych na niej umieszczonych.
Przede wszystkim tego rodzaju dokument nie musi określać ceny jednostkowej netto przedmiotu transakcji, wartości sprzedaży netto, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży wraz z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych przyjętych stawek podatku.
Podatnik wystawiając fakturę VAT-marża, powinien pamiętać, że sporządzając ten dokument nie musi także wyszczególniać na nim nałożonej przez siebie marży. Na fakturze VAT-marżą podaje się kwotę należności ogółem w formie zarówno liczbowej, jak i słownej bez wykazywania kwoty podatku. Bardzo istotne jest, aby dokument został oznaczony jako „Faktura VAT-marża”.
Ponadto na fakturze obowiązkowo muszą znaleźć się imię i nazwisko bądź też nazwa sprzedawcy, adresy oraz NIP sprzedawcy i nabywcy, data dokonania transakcji sprzedaży, nazwę towaru lub usługi, przyjętą jednostkę miary, a także ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonywanych usług.
Nabywca nie może odliczyć podatku VAT
Warte podkreślenia są także konsekwencje dla nabywającego wynikające z zastosowaniem tej formy faktury. Pewną niedogodnością dla nabywcy jest brak możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ dokument ten nie zawiera kwoty podatku. Taka faktura nie jest księgowana w ewidencji zakupów VAT, a w konsekwencji całkowita kwota należna sprzedawcy stanowi koszt prowadzenia działalności.
Dorota Kępka, księgowa Tax Care
Elżbieta Węcławik, Tax Care
Źródło: Tax Care