Większość z nich oparta jest na dwóch zakorzenionych w ludzkiej naturze uczuciach: chciwości (pożądaniu) i strachu (niepewności). Te dwa pojęcia mają bezpośrednie przełożenie na popyt i podaż, a w zasadzie nawet je tworzą. W skali globalnej rynku subiektywne zachowania psychospołeczne inwestorów „ubiera się” w statystykę i sprowadza do poziomu analizy finansowej, powodując, że gros spekulantów, traderów i inwestorów w ocenie rynku posługuje się matematycznymi, syntetycznymi czy innymi obiektywnymi narzędziami. Takie podejście do rynku finansowego umożliwia podejmowanie efektywnych decyzji, ale skazuje inwestora na ryzyko spóźnionej w stosunku do rynku reakcji (np. na podstawie oscylatorów), ryzyko podjęcia niewłaściwej decyzji czy ryzyko utraty potencjalnych korzyści w przypadku tzw. strategii bezpiecznych (stabilnych) – oznacza to koszt alternatywny.
Dlatego ważne jest, by uczestnik rynku nie unikał decyzji opartych na przeczuciach i podejmował je przy zachowaniu daleko idącej samodyscypliny i jednej z podstawowych zasad tradingu – „stop – lost” (ustaleniu procentowo lub kwotowo progu straty, przy którym albo poniżej którego zamyka się pozycję). Takie działanie umożliwi minimalizowanie strat, dywersyfikację ryzyka, a także zajmowanie pozycji zgodnie z rynkiem, a nie, jak sugerują co poniektórzy doradcy inwestycyjni, przeciwnie do rynku na zasadzie uśredniania ceny.
Ponadto przyjmuję, że kluczem do sukcesu na rynku finansowym jest takie podejście do handlu instrumentami rynkowymi i ukształtowanie psychiki tradera, które umożliwi podejmowanie decyzji niezależnie od sytuacji rynkowej i niekoniecznie w powiązaniu z daleko idącą wiedzą teoretyczną. Musi być ono jednak zawsze poparte doświadczeniem i zdroworozsądkową analizą. Przy założeniu, że rynek finansowy w swojej prostocie jest wypadkową popytu i podaży – zjawisk generowanych przez ludzkie emocje i ogół zachowań psychospołecznych – umiejętność opanowania tych emocji przez pojedynczego uczestnika rynku wydaje się uzasadniona, zwłaszcza że sam rynek jest najlepszą i wystarczającą wskazówką swojego przyszłego zachowania
.
