W środę byliśmy świadkami kolejnego ataku „byków”. Otwarcie „luką hossy”, które wielokrotnie wcześniej kończyło się realizacją zysków tym razem popyt poszedł za ciosem i sesja zakończyła się dla WIG20 blisko 2% wzrostem. Czwartkowa sesja wprowadziła pewną nutę wątpliwość w trwałość odbicia na GPW. Rynek otworzył się neutralnie i na dużych obrotach poruszał się w horyzoncie. Dane z USA o ilości noworejestrowanych bezrobotnych i ilości sprzedanych domów na rynku wtórnym spowodowały pogorszenie nastrojów i atak podaży, która w konsekwencji doprowadziła do spadku WIG20 o 0,92%. Przy obrotach na całym rynku rzędu 2,2 mld wymowa sesji była negatywna.
W piątek rozpoczęliśmy notowania z niższego pułapu w okolicach wtorkowego zamknięcia. To zdawało się potwierdzać czwartkowy sygnał. Jednak spływające dane makro z USA lepsze od oczekiwań pobudziły popyt i w konsekwencji udało się zasłonić poranną lukę. To na co warto zwrócić uwagę to zdecydowana poprawa sytuacji w sektorze finansowym. Indeks WIG_banki po wzroście w poprzednim tygodniu o 4,5% w tym tygodniu zyskał kolejne 7%. Dodatkowo odbicie, z którym mamy do czynienia nie dotyczy tylko WIG20, ale szerokiego rynku czyli również małych i średnich spółek. Najbliższe wsparcie dla WIG20 to piątkowy dołek poziom 2559pkt., a opór to maksimum z tego tygodnia.
Japonia, Chiny, Indie
Trwające od początku czerwca spadki na giełdzie tokijskiej zostały w tym tygodniu zahamowane. Z racji długiego weekendu spowodowanego obchodami święta oceanu inwestorzy z wielką ochotą i lepszym sentymentem wrócili na giełdę co doskonale obrazował pierwszy dzień kiedy indeks Nikkei225 zyskał blisko 3%. Spadająca cena ropy wpłynęła na umocnienie dolara do yena z wtorkowego minimum na poziomie 106.08 do 107.93 na zamknięcie w środę. Taka sytuacja korzystnie wpłynęła na podbijanie cen eksporterów jak Honda czy Toyota. Na ostatniej sesji doszło jednak do zmiany sytuacji i podaż miała zdecydowaną przewagę. Słabe wyniki ze sprzedaży domów na rynku wtórnym w Stanach Zjednoczonych wraz z realizacją zysków na blue chipach doprowadziła do spadku indeksu o 1.97%. Prym wśród przecenianych spółek wiodły walory sektora finansowego jak Mizuho Financial Group. Na tle całego tygodnia indeks Nikkei225 zyskał 4.16% zamykając notowania na poziomie 13334pkt.
Z kolei na giełdzie w Shanghaiu mamy do czynienia z kontynuacją zmienności z lekką przewagą popytu, który obronił się w tym tygodniu. Dobry początek tygodnia w całym regionie i lepszy sentyment wśród spółek finansowych wyniósł do góry indeks SCI o 2.99%. Ostatnie dane dotyczące złych kredytów w bankach komercyjnych szacowane są na poziomie 6.1% sygnalizując tym samym spadek tego wskaźnika. Reszta tygodnia stała pod znakiem przepychania sił popytu i podaży. Spółki surowcowe i finansowe na przemian sygnalizowały swoją siłę na co wpływ miała sytuacja na ropie oraz wyniki makro i raporty ze spółek amerykańskich. W ujęciu całego tygodnia indeks SCI zyskał 3.17% kończąc notowania na poziomie 2865pkt.
Natomiast sytuacja w Bombaju po trwającej od początku maja silnej przecenie wydaje się być ustabilizowana. Zmiana sentymentu została zasygnalizowana w połowie lipca i pytanie tylko które zadają sobie wszyscy na ile trwała będzie ta zmiana. Niewątpliwie początek notowań w bieżącym tygodniu był tylko preludium do tego co będzie nas czekać do samego końca. Po pierwszych dwóch sesjach indeks BSE30 zyskał 3.41%. Nie było by nic dziwnego w takim wzroście gdyby nie sesja w środę na której indeks wzrósł o kolejne 5.94% zyskując 838pkt. Było to w głównej mierze zasługa ustabilizowania sytuacji politycznej w wyniku uzyskania wotum zaufania przez UPA czyli United Progressive Alliance, koalicję w skład której wchodzi szereg ugrupowań jak RJD, DMK, NCP, PMK, TRS, JMM, LJP, MDMK, AIMIM, PDP, IUML, RPI(A), RPI(G) and KC(J). Uzyskany kredyt zaufania stanowi podstawę i nadzieję iż rząd będzie mógł teraz realizować i przyspieszyć reformy gospodarcze. Niestety gorsze dane z USA i realizacja zysków po pięciu wzrostowych sesjach przyniosła w trakcie dwóch ostatnich sesji przecenę o 4.51%. Mimo gorszego zakończenia indeks największych blue chipów zanotował wzrost w tym tygodniu o 4.84% zamykając notowania na poziomie 14274pkt.
Europa Zachodnia
Drugi tydzień z rzędu byliśmy świadkami dobrych nastrojów na rynkach Starego Kontynentu. Główne zachodnioeuropejskie indeksy w ujęciu tygodniowym w większości wylądowały na plusach. Pozytywnie na tle średniej wyróżnił się paryski CAC40, gorzej z kolei zachował się londyński FTSE250 (nie zapominajmy jednak, iż tydzień wcześniej był wyraźnym liderem we wzrostach). Zgodnie z przewidywaniami duży wpływ na zachowanie inwestorów miały publikacje kolejnych wyników kwartalnych amerykańskich i europejskich koncernów, nie bez znaczenia była też gwałtownie taniejąca od kilku dni ropa naftowa.
Spadek cen „czarnego złota” wydatnie pomógł branży motoryzacyjnej, poza tym kilku europejskich motoryzacyjnych potentatów (francuski Peugeot, niemiecki Volkswagen oraz włoski Fiat) pochwaliło się niezłymi wynikami kwartalnymi. Gorsze dane nadeszły za to z innych branż, szwedzki Ericsson odnotował 70-procentowy spadek zysku netto, brytyjski operator Vodafone obniżył z kolei prognozy tegorocznych przychodów. Humory inwestorom popsuły też nieco gorsze od prognoz lipcowe odczyty indeksów PMI w przemyśle i usługach w strefie euro.
Mimo wszystko miniony tydzień należy zaliczyć do udanych, do czego przyczyniła się wspomniana już wcześniej ropa naftowa (widać, iż rynki globalne z ulgą przyjmują spadki cen tego surowca). Pozytywnym wydaje się być fakt, iż po wyraźnie wzrostowym poprzednim tygodniu, inwestorzy powstrzymali się przed chęcią realizacji zysków w minionych pięciu dniach. Po weekendzie czeka nas tradycyjnie kolejna porcja danych kwartalnych amerykańskich i europejskich firm, poznamy także wstępne dane PKB w USA za II kwartał oraz lipcowe dane o inflacji w strefie euro. Czynniki te będą głównymi determinantami nastrojów tak globalnych, jak i zachodnioeuropejskich inwestorów.
Europejskie Rynki Wschodzące
Miniony tydzień na giełdach europejskich rynków wschodzących uzależniony był od zachowań indeksów w USA, na które duży wpływ miały wyniki kwartalne spółek amerykańskich. Wyniki okazały ogólnie lepsze od oczekiwań, jednakże w połowie tygodnia kilka spółek postraszyło prognozami i mieliśmy gorszą końcówkę. Negatywnie na tle rynków regionu wypada Rosja. Zmiana sentymentu na rynku spółek surowcowych spowodowała, największe tygodniowe spadki od stycznia 2008 r. Indeks RTS w minionym tygodniu spadł o ponad 9%. Znaczenie sektora spółek surowcowych w imperium jest nieporównywalnie większe od reszty rynków i wpływa na notowania spółek spoza sektora. Tydzień przyniósł nowe katastroficzne wizje prezesa Gazpormu. Po informacji, ze cena baryłki ropy wyniesie w 2009 r. 250 dolarów za baryłkę, teraz upublicznił swoją opinię, według której w 2012 roku zabraknie energii. Oczywiście na powyższe informacje trzeba patrzeć przez pryzmat zarządzającego koncernem, który jest zainteresowany wzrostem cen ropy i energii.
W przyszłym tygodniu na giełdach nadal ogromną role będą odgrywały wyniki spółek amerykańskich oraz dużych koncernów globalnych z Europy oraz Japonii. Pojawi się też więcej wyników spółek z naszego regionu.
W środę Komisja Europejska skrytykowała Bułgarię i Rumunię za niewystarczające działania przeciwko korupcji, jednocześnie ogłosiła wstrzymanie pomocy dla Bułgarii w wysokości 486 mln euro, są to pieniądze przyznane Bułgarii jeszcze przed akcesją tego kraju do Unii Europejskiej. Komisja Europejska w swoim bardzo twardym komunikacie poinformowała również, że środki przyznane na pomoc dla obydwu krajów po ich akcesji, są niezagrożone.
Dyplomaci unijni wyrażają pogląd, że decyzja Komisji – aby wypowiadać się twardo i działać łagodniej – jest odzwierciedleniem praktycznej niemożliwości podjęcia surowych kroków wobec krajów już przyjętych do UE, która uważa się za „rodzinę” podobnie myślących państw.
Stany Zjednoczone
Mijający tydzień bardzo chce potwierdzić, że główne amerykańskie indeksy jednak dojrzały do wzrostowej korekty. Oczywiście największa przesłanką ku temu jest po prostu częściowe wyczerpanie niedźwiedzi ostatnimi harcami. Większość raportów kwartalnych z sektora finansowego jest bardzo zła, trudno doszukiwać się pocieszenia w stratach mniejszych niż przewidywane. A jednak. Kiedy chciwość bierze górę nad lękiem i odwrotnie, wtedy większość informacji interpretowana jest na korzyść strony przeważającej. Rynek z lekkością otrząsnął się po w większości dojmujących informacjach z sektora finansowego. Ograniczenia dotyczące tzw. „naked short selling” czyli krótkiej sprzedaży akcji bez uprzedniego pożyczenia ich mają pomóc w ocaleniu najsłabszych banków i instytucji. Jak to wyjdzie w czasie, to się okaże. Jednak już widać m.in. po czwartkowej sesji, że do silnych spadków na bankach nie potrzeba transakcji „nielegalnych”. Jeśli rozwój wypadków nie przyniesie dodatkowej nadziei, trudne czasy jeszcze przed nimi.
W minionym tygodniu zanotowano skok ilości noworejestrowanych bezrobotnych, który skutecznie zniwelował pozytywny odczyt poprzedni. Sektor nieruchomości nadal się osuwa i raczej należy przygotować się na długa rekonstrukcję.
W piątek po silnie spadkowej sesji czwartkowej, inwestorzy otrzymali trochę lepszych danych z gospodarki. Zamówienia na dobra trwałe w czerwcu wypadły znacznie lepiej od prognoz. Na dobry, wzrostowy przebieg sesji może mieć wpływ również odczyt indeksu Uniwersytetu Michigan za lipiec. Wartość jego wyraźnie lepsza od prognoz sugeruje przynajmniej tymczasową poprawę nastrojów konsumentów.
Surowce
Ropa naftowa Crude w kontraktach terminowych została poddana silnej przecenie. Spadek tego waloru wyniósł 4%, natomiast cena baryłki konsoliduje się w przedziale 132-123 dolara. Główną przyczyną osunięcie się cen był rozwój sytuacji na rynku walutowym, a dokładniej na parze USD/EUR. Od wtorku mieliśmy do czynienia z aprecjacją amerykańskiej waluty do euro, co skłoniło inwestorów do realizacji zysków na ropie. Wydaje się, że sytuacja powoli zaczyna wracać do zdrowych, ekonomicznych fundamentów, a kapitał spekulacyjny, który doprowadził do wysokich wycen surowca powoli zaczyna się wycofywać. Najbliższe wsparcie dla cen to poziom 121 $/bbl, a przebicie go od góry może spowodować kolejną falę wyprzedaży. Oczywiście sytuacja może się szybko zmienić jeżeli wystąpią zagrożenia geopolityczne, takie jak zaognienie sytuacji na Bliskim Wschodzie (sytuacja pozostaje napięta) oraz zapowiedzi nigeryjskich rebeliantów o kolejnych atakach na rafinerie w tym kraju. Już teraz Iran ostrzegł, że jeżeli zostanie zaatakowany przez Izrael to zablokuje Cieśninę Hormuz. Należy tu wspomnieć, że jest to kanał eksportowy dla 25% wydobycia ropy Crude, zatem miejsce strategiczne dla utrzymania płynności dostaw na świecie. Idąc tym tropem, wydaje się dość dziwne zachowanie inwestorów, którzy ostatnio każdą informację tego typu wykorzystywali do podciągnięcia cen. To świadczy o słabnącej sile popytu, co z kolei może wróżyć następną falę przeceny w najbliższym czasie. Jednak przyszły tydzień wydaje się przynieś korekcyjne odbicie w górę do górnej granicy konsolidacji cen.
Kontrakty terminowe na miedź również staniały pod wpływem odrabiania strat dolara w stosunku do głównych walut. Obecnie cena tony miedzi w Londynie wynosi 8130 dolarów, co oznacza tygodniowy spadek o 3%. Ze względu na światowe spowolnienie gospodarcze, najwięksi „gracze” na tym rynku (Codelco oraz Freeport-McMoRan Copper & Gold Inc.) zaczynają obniżać swoje prognozy dotyczące przyszłego wydobycia.
Złoto również poruszało się pod wpływem aprecjacji dolara, która bardzo często sprowadza ceny tego surowca w niższe rejony. Tygodniowy spadek wyniósł ponad 3,5%, natomiast cena uncji kruszcu to 920 dolarów. Najbliższe wparcie dla cen to poziom 913 dolarów za uncję. Jeśli ceny ruszą ponownie na północ, istnieje możliwość utworzenia się formacji RGR, która może świadczyć o krótkoterminowym odwróceniu trendu. W tym momencie jest jednak za wcześnie by stwierdzić czy tak faktycznie się stanie.
Waluty
W ubiegłym tygodniu dolar spadł poniżej ważnego poziomu 1,58, jednak w piątek euro zaczęło się umacniać. Wydaję się jednak, że to tylko korekcyjny ruch i można oczekiwać dalszego umacniania się dolara aż do dolnego ograniczenia szerokiego kanału trendu bocznego na poziomie 1,53. Przyczyną umocnienia się dolara była jastrzębia wypowiedź jednego z członków Komitetu Otwartego Rynku, Charlesa Plossera, który przyznał, że bank centralny powinien w miarę szybko rozważyć możliwość podwyższenia stóp. Oznacza to, że stopy za oceanem mogą wzrosnąć jeszcze przez wyborami prezydenckim. Wysoka inflacja w USA sprawia, że na jednej podwyżce się nie skończy, a to będzie umacniało dolara mając na uwadze fakt, że ze strefy euro dochodzą coraz słabsze dane makroekonomiczne.
Krajowy rynek można podzielić na dwie części. Na początku zeszłego tygodnia obserwowaliśmy oczekiwany ruch korekcyjny złotego wraz z innymi walutami regionu. Pretekstem okazała się informacja z Czech, gdzie przedstawiciele banku centralnego „postraszyli” obniżką stóp procentowych. Koniec tygodnia to jednak ponownie silny złoty i to pomimo gorszych danych o sprzedaży detalicznej opublikowanych w piątek. Stara zasada mówi, że z trendem się nie dyskutuje co wskazuje na dalsze umocnienie się złotego, ale równie dobrze możemy obserwować formację podwójnego dna przed większym osłabieniem się złotego. Na koniec tygodnia euro kosztuje zaledwie 3,2 a dolar 2,04.
Raport przygotował zespół Doradców Finansowych Xelion w składzie:
Łukasz Bugaj, Jarosław Godyń, Michał Kurpiel, Jacek Pacholczyk, Adam Piotrowski, Tomasz Ray-Ciemięga, Piotr Trzeciak, Paweł Zawistowski.
