Podatnicy muszą być świadomi swoich obowiązków wobec organu podatkowego w toku prowadzenia wszelkiego rodzaju czynności wyjaśniających lub też postępowania podatkowego. Jest to bardzo istotne, ponieważ w razie ich niedopełnienia organ prowadzący sprawę może nałożyć na niezdyscyplinowanego podatnika karę porządkową.
W toku postępowania podatkowego bardzo często zdarza się, że organ podatkowy wzywa podatnika, którego dotyczy sprawa, jak również jego pełnomocnika, świadka lub specjalnie powołanego biegłego, w celu złożenia stosownych wyjaśnień, wydania opinii lub też wzięcia udziału w innych, wymaganych czynnościach. Należy pamiętać, że takie wezwanie bezwzględnie zobowiązuje wymienione wyżej osoby do stawienia się osobiście i dokonania koniecznych czynności. W razie niedopełnienia tego obowiązku, podatnik musi liczyć się z możliwością obciążenia go karą porządkową.
Kara do 2,6 tys. zł
Warunki nałożenia kary dyscyplinującej zostały opisane w artykule 262 ustawy Ordynacja Podatkowa, w myśl której organ podatkowy prowadzący postępowanie podatkowe może nałożyć na niezdyscyplinowanych uczestników biorących w nim udział karę pieniężną w wysokości do 2,6 tys. zł.
Warto podkreślić, że kwota ta ulega zmianom w związku ze wahaniami wskaźnika inflacji i podlega co roku publikacji w Monitorze Polskim do dnia 15 sierpnia danego roku. Opisywaną sankcją może zostać obciążona osoba będąca stroną postępowania, pełnomocnikiem, świadkiem, jak również biegłym, która pomimo wezwania organu podatkowego nie stawiła się osobiście bez uzasadnionej przyczyny w celu złożenia wyjaśnień.
Także bezzasadna odmowa złożenia zeznań, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin, jak również udziału w innej wymaganej przez organ podatkowy prowadzący sprawę czynności może zostać ukarana karą pieniężną. Należy podkreślić, że przyczynę nałożenia sankcji porządkowej może stanowić także niestosowne zachowanie osób biorących udział w postępowaniu podatkowym, takie jak na przykład opuszczenie miejsca przeprowadzania czynności wyjaśniających przed ich zakończeniem, bez zezwolenia organu prowadzącego. Ponadto, należy mieć na uwadze fakt, że przepis ten odnosi się również do osób trzecich, które bezzasadnie odmawiają okazania przedmiotu oględzin, a także do uczestników rozprawy, którzy poprzez swoje niewłaściwe zachowanie utrudniają jej przeprowadzenie.
Podatnik powinien pamiętać również, że ukaranie karą porządkową nie wyklucza możliwości zastosowania wobec opornego świadka lub biegłego środków przymusu przewidzianych w przepisach szczegółowych.
Ukarany może złożyć zażalenie
Karę porządkową nakłada się w formie postanowienia, jednakże przepisy podatkowe przewidują możliwość złożenia zażalenia, w razie gdy obciążony sankcją finansową czuje się pokrzywdzony. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia zażalenia, organ podatkowy, który nałożył karę porządkową, może, na wniosek ukaranego, złożony w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o nałożeniu kary porządkowej, uznać za usprawiedliwione niestawiennictwo lub niewykonanie innych obowiązków i uchylić postanowienie nakładające karę. W przeciwnym razie, osoba, która została obciążona karą porządkową jest zobowiązana do wniesienia stosownej opłaty w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia orzekającego o winie.
Źródło: Tax Care
