Tym samym, jeżeli pracownik, np. z powodu przyjętego w zakładzie pracy systemu wypłaty wynagrodzeń, nie uzyskał w danym miesiącu przychodów ze stosunku pracy, koszty za ten miesiąc nie mogą być odliczone przez płatnika. W konsekwencji przy sporządzaniu informacji PIT-11 płatnik zobowiązany jest do wykazania kosztów uzyskania przychodów faktycznie uwzględnionych w trakcie roku, tj. za 11 miesięcy w przypadku dokonania w roku 11 wypłat.
Pracownicy mają jednak prawo uwzględnić pełne koszty uzyskania przychodów, należne za wszystkie przepracowane miesiące, tj. w omawianej sytuacji za 12 miesięcy, w zeznaniu podatkowym – PIT-37 lub PIT-36. Również w przypadku dokonania rocznego obliczenia podatku przez płatnika (PIT-40), płatnik uwzględnia przysługujące koszty uzyskania przychodów za wszystkie miesiące, w których pracownik świadczył pracę.
Koszty uzyskania przychodów przysługują bowiem pracownikowi za 12 miesięcy, bez względu na regulamin wynagradzania w części dotyczącej systemu wypłaty wynagrodzeń, jeśli tylko w tym okresie pracownik zgodnie z umową świadczył pracę na rzecz zakładu pracy.
Ewa Konderak
Gazeta Prawna 10.02.2009 (28) – str.5